Impact
Mario's nieuwste avontuur staat weer voor de deur en moet het superieure Super Mario 64 doen vergeten. Tot op heden zijn er veel reviews verschenen waarin wordt geconstateerd dat de game bijna perfect is. Dat zou dus zeggen dat de game eenzelfde impact op iedereen moet hebben als dat Super Mario 64 tien jaar geleden deed met behulp van de overstap naar 3D. Super Mario Galaxy heeft inderdaad potentie dankzij de unieke mogelijkheden van de Wii, maar het bereiken van dat doel lijkt lastiger dan gedacht. Er is naar mijn mening hier en daar wel wat op te merken aan de game.

Super Mario Galaxy neemt je mee naar verschillende werelden waar je allemaal kleine opdrachten moet doen om sterren te verzamelen. Het voltooien van de opdrachten is nog hetzelfde als altijd, alleen zit je nu meer 'on-rails'. Je hebt in dit spel twee soorten levels namelijk 3D levels en 2D levels. Dat 2D levels volgens een bepaald pad gaan is niet vreemd te noemen, maar dat de 3D levels (waar er véél meer van zijn) dat ook hebben, is toch wel teleurstellend te noemen. Ieder 3D level bestaat namelijk uit een aantal kleine planeetjes (met hier en daar een grotere) en om een ster te halen moet je simpelweg jezelf naar het einde werken. Leuk om het spel vol actie te houden, maar de glamour van de Super Mario 64 levels vervalt hierdoor. Waar je tien jaar geleden in enorme gebieden kon gaan en staan waar je maar wilde, zit je nu vast aan een pad. Alleen op de iets grotere levels heb je nog enigszins vrijheid, maar deze levels zijn lang niet zo groot als dat ze waren in Super Mario 64. Hoewel er dus meer actie te vinden is in Galaxy, voelt de game ook aan als een kleine stap terug in wat betreft de vrijheid. Nintendo heeft dan ook maar gelijk besloten de camera in het spel zo veel mogelijk te beperken. Meestal kun je deze camera namelijk niet zelf besturen, waardoor je ook niet echt het gevoel krijgt dat er nog meer dingen om je heen zijn. Je kunt ze immers nu ook niet even rustig bekijken. In de 2D levels ontbreekt deze vrijheid natuurlijk niet, omdat die er simpelweg niet kan zijn in 2D.



Zoals al eerder gezegd is Super Mario Galaxy meer actiegericht. Je moet in het spel meer alert blijven en Mario's technieken goed kunnen beheersen om alle levels te kunnen doorkruisen. Om het allemaal nog even wat moeilijker te maken kan Mario in dit deel maar drie keer geraakt worden en alleen de schaars te vinden muntjes kunnen z'n leven herstellen. Hoewel daar tegenover staat dat er letterlijk gestrooid wordt met levens is en blijft het spel een uitdaging, omdat er meerdere plekken in het spel zijn waar je keer op keer af zal gaan. Vooral de 2D gedeeltes van het spel zijn erg uitdagend. Meestal is er dan sprake van zwaartekrachtpuzzels. Op de achtergrond zie je welke richting de zwaartekracht op staat en jij moet met Mario anticiperen op die achtergrond om niet van het veld af te vallen. Dit is werkelijk subliem uitgevoerd en laat zien dat Mario in 2D omgevingen nog steeds uitstekend uit de voeten kan.



Uitwerking
Mario zou Mario niet zijn als hij geen leuke trucjes kon en er geen power-ups te vinden zouden zijn. Over beide valt wel degelijk wat te zeggen. De trucjes in Super Mario Galaxy zijn vrijwel hetzelfde als in Super Mario 64, maar dan iets beperkter. Je kunt nog steeds leuk drie sprongen achter elkaar maken, een achterwaartse salto doen en een zijwaartse salto, maar een aantal dingen zijn Mario ontnomen. In Super Mario Sunshine kon Mario plotseling niet meer slaan, schoppen en was zijn breakdance move verdwenen. In Super Mario Galaxy zijn deze helaas nog niet teruggekeerd en vervangen voor een simpele draaiaanval. Dan vraag je jezelf toch af 'waarom'? De draaiaanval voer je uit door met de Wiimote te schudden en werkelijk het hele spel draait om die aanval. Naast het schieten van sterretjes op vijanden is dit ook de enige echte aanval die speciaal voor de controls van de Wii zijn ontwikkeld. Waarom heeft Nintendo onze favoriete loodgieter niet gewoon weer wat vechtaanvallen geleerd? Slaan met de Wii controller gaat immers simpel en je kunt zodoende vele varianten bedenken. Die ene aanval die we nu hebben voelt wat simpel aan en het lijkt erop dat deze bedacht is om de Wii z'n speciale functies nog maar even te gebruiken. Er zijn overigens wel een paar varianten op de draaiaanval, namelijk in de vorm van power-ups. Mario kan namelijk weer een Fire Flower pakken en vuurballen schieten en heeft ook de mogelijkheid onzichtbaar te worden als Boo Mario. Helaas zijn deze toevoegingen ook niet echt denderend te noemen op het gebied van innoverend gebruik maken van de Wiimote. Het komt er dus op neer dat Nintendo de controls wel goed heeft uitgewerkt - Mario speelt immers net zo fijn als altijd - maar het is het bedrijf niet gelukt om goed gebruik te maken van de unieke mogelijkheden van de Wii.
Om even terug te komen op de power-ups; naast het feit dat de Wiimote er weinig aan verandert, zijn het wel een stel leuke toevoegingen. Zo kun je met Bee Mario op wolken staan en met Ice Mario het water onder je voeten bevriezen. Dit kan een aantal zeer leuke en innovatieve puzzels opleveren en Nintendo heeft die puzzels goed uitgewerkt. Klein minpuntje is echter dat de power-ups wel erg schaars zijn in de game, ze zijn namelijk zo leuk dat je ze wel vaker tegen zou willen komen.



Als laatste moet nog even gezegd worden dat de game er enorm goed uitziet en de muziek geweldig is. Werkelijk alles is op beide fronten op en top in orde, zoals we wel mogen verwachten van Nintendo bij zo�n grote game. Zet trouwens maar de nadruk op grote, want deze game speel je niet zomaar voor de volle 100% uit. De laatste eindbaas bereiken en verslaan is mogelijk voor iedereen, maar zoals eerder gezegd kan deze game enorm lastig worden. Dit spel uitspelen met de volle 100% is alleen weggelegd voor de hardcore gamers.



Conclusie
Al met al is Super Mario Galaxy dus een enorm goede game met veel variatie en uitdaging. Grootste minpunten blijven toch de beperking van de vrijheid, die we tien jaar geleden wel hadden, en dat de unieke mogelijkheden van de Wii niet helemaal tot het uiterste zijn gedreven. Op een schudbeweging, sterretjes schieten op het scherm en een paar minigames na valt er weinig tot geen innovatie te vinden. Super Mario Galaxy mag zich een waardige Mario game noemen, maar heeft toch wel de kans laten schieten een memorabele klassieker te worden.