Ieder bedrijf heeft zo zijn hoogtijdagen: een drukke periode die spannend is voor elke werknemer. Voor de horecagelegenheden is dat het zomerse weer, voor de detailhandel is dat de decembermaand. Hoewel Wii-DS geen echt bedrijf is, kennen ook wij zo onze belangrijkste dagen, die je kort door de bocht gezien de decembermaand van Wii-DS kan noemen. Naar aanloop van deze drukke periode, ik heb het hier uiteraard over de E3, is hier het tweede deel van de serie columns.

De aankomende E3, die over exact een week van start gaat, is voor mij inmiddels al de vijfde editie als redacteur zijnde. Ik kan me de allereerste keer nog herinneren, in 2005, toen Nintendo de Revolution voor het eerst aan het grote publiek toonde. Een zwarte doos met de mogelijkheid om games uit het verleden opnieuw te downloaden: meer dan dat wisten we niet. Naast het demonstreren van Mario Kart DS en Nintendogs was het downloaden van oude games voor de Revolution voor mij de verrassing van de E3. En dat is toch hetgeen waar je naar mijn inziens allemaal voor doet: de grote verrassingen!



Blockbuster surprise
Het jaar daarna, de E3 van 2006, was de grote show van Nintendo waar de Wii volledig onthuld werd. Veel grote verrassingen zaten daar echter niet bij: een Mario-game viel te verwachten, dat The Legend of Zelda: Twilight Princess met de Wii-besturing gespeeld kon worden hing al een tijdje in de lucht en het gerucht dat Nintendo met een eigen sportgame zou komen werd ook al enkele dagen voor de start van de E3 op het internet geslingerd. Wat in eerste instantie een tegenvaller was, was dat de nieuwe Super Smash Bros. schitterde van afwezigheid. Van deze game werd de dag daarna godzijdank als verrassing de debuuttrailer getoond. De timing was verrassend, maar de game zelf niet. Qua DS-software bracht Nintendo enkel games waar ik een ‘leuk, maar niet erg spectaculair’-gevoel bij kreeg. Toch was deze E3 de meest geslaagde die ik tot nu toe meegemaakt heb, maar een echte blockbuster surprise zat er voor mij niet bij. Daarvoor moest ik helaas nog drie jaar wachten...

Armoe
Nintendo stelde, zoals algemeen bekend, in 2007 en 2008 enorm teleur. In 2007 kwamen ze nog met goede nieuwe games aanzetten, zoals Mario Kart Wii, maar een verrassende titel was dat niet. De rest waren vooral demonstraties van games waar we het bestaan al vanaf wisten (Super Mario Galaxy, Metroid Prime 3, Super Smash Bros. Brawl) en het was tevens het jaar van de plastic accessoires. Zowel het Wii Wheel als het Wii Balance Board als de Wii Zapper maakten daar hun debuut. Het jaar daarna was het op Wii-gebied helemaal armoe: Animal Crossing werd eerder al lang naar gehint door Nintendo zelf. De grootste verrassing van die E3 was de Wii MotionPlus, maar door gebrek aan games kon dat apparaatje me toentertijd niet erg overtuigen. De grootste verrassing van dat jaar was Grand Theft Auto: Chinatown Wars voor de Nintendo DS. Die game zorgde ervoor dat ik toch wel even op het puntje van mijn stoel ging zitten in de hoop de eerste beelden direct mee te pikken. Helaas bleven die beelden uit en werd ik naderhand achtergelaten met een raar gevoel. De presentatie voelde een beetje aan als het zien van een hoop standaard vrouwen, inclusief een beschrijving van je droomvrouw zonder beelden: je weet dat ze er is, maar je krijgt er niets van te zien.



Kaboem!
Maar toen was daar de presentatie van Nintendo in 2009. De dag voor de E3 verschenen er al foto’s van de stand van Nintendo waar we New Super Mario Bros. Wii uit konden afleiden. Die andere Mario-game, Super Mario Galaxy 2, was voor mij ook geen echte grote verrassing, aangezien Nintendo het jaar daarvoor al verklapte bezig te zijn met twee Mario-games. Nintendo sloeg voor mij echt toe op het punt dat de persconferentie aan zijn eind was: de trailer van Metroid: Other M. Ik keek vol verbazing naar het begin van de trailer: ‘Krijg nou wat, die golvende zee en die rots komen mij bekend voor, dat is het beginfilmpje van elke Team Ninja game!’. Toen ik de combinatie zag van dit bedrijf met onze eigen Nintendo, was ik al helemaal met stomheid geslagen. Op het moment dat het Metroid-logo in beeld verscheen stond ik echter pas echt met mijn mond vol tanden. ‘Nu alweer een Metroid-game?’ Dat was de eerste gedachte die in mijn hoofd rondging. Een nieuwe Metroid voor de Nintendo DS had ik eventueel wel aan zien komen, aangezien Metroid Prime Hunters alweer uit 2006 stamde. Maar och, wat was ik blij met de beelden die ik van Metroid: Other M voorgeschoteld kreeg. De trailer kon mij niet lang genoeg duren en terwijl de laatste beelden allang voorbij gekomen waren, zat ik met mijn gedachte nog steeds bij de game. Ondertussen gingen mijn collega’s van Wii-DS helemaal uit hun dak bij het zien van deze zelfde beelden. Dit zijn de momenten waar ik blij van word. Dit is hoe ik Nintendo graag zie.



Na dat magische moment moest ik echter weer terug naar de realiteit: het vinden van zoveel mogelijk beelden en informatie over al het moois wat ik daarnet gezien had. Jullie, de bezoekers, zitten net als ik te springen om meer informatie en beelden van al deze games, dus de plicht riep. Na een spoedoverleg wie welk werk voor zijn rekening nam, voorzagen wij jullie van het laatste nieuws. Ik hoop vooral dat Nintendo dit jaar weer zo’n verrassing in petto heeft, al acht ik de kans vrij klein. We weten voor het grootste deel al welke dingen we te zien krijgen (The Legend of Zelda Wii, Nintendo 3DS, Vitality Sensor en de desbetreffende game(s)), dus mijn verwachtingen voor zo’n grote verrassing als die van Metroid: Other M zijn behoorlijk laag. Maar ach, een mens mag altijd dromen, vind je niet?