Het prille begin
Het was maart 2010 toen ik in een opwelling besloot dat ik dit jaar naar de E3 wilde gaan. Ik ben een ontzettend groot Zelda-fan en met de kennis dat The Legend of Zelda Wii dit jaar uit de doeken zou worden gedaan, begon er iets te kriebelen. Iets in mij zag mezelf de hand schudden met Shigeru Miyamoto, een tech-demo spelen met Reggie Fils-Aime en dansen met de boothbabes op de harde beats die de stands op de beurs rijk zouden zijn. Een mens mag dromen zeggen ze wel eens en dat was het uiteraard ook. Echter, feitelijk gezien zag ik heel serieus dat mijn aanwezigheid op de beurs haalbaar was en ook efficiënt zou zijn. Het kwam in ieder geval qua planning precies uit: even geen school en even geen werk. In een opwelling van enthousiasme stelde ik mijn plannen voor aan de redactie en vroeg ik wie er ‘zin’ had om met mij mee te gaan. Aanvankelijk was het voor geen enkel redactielid mogelijk een paar dagen in Los Angeles verblijven, op Marcel na. Echter, na het verstrijken van een aantal weken kreeg ook Marcel last-minute opdrachten van zijn school toebedeeld, waardoor hij moest afhaken. Het gevolg: ik stond er alleen voor.

De E3-credentials
Alleen of niet: ik ben een doorzetter. Als ik iets in mijn hoofd heb zitten, zal het ook gebeuren en dus stond mijn besluit vast. De voorbereidingen voor de beurs konden hierdoor officieel beginnen, ook al was het pas het einde van de maand maart: tweeënhalve maand voor het begin van de beurs. Voordat de vliegtickets besteld konden worden, was het de zaak om toegelaten te worden tot de beurs als media. Zonder media-pas kom je immers niet binnen en kun je het hele feest wel vergeten als pers zijnde. De toelatingscommissie van de E3 benodigde een hoop documenten: het bewijs dat Wii-DS staat ingeschreven bij de belastingdienst, het bewijs dat ik op Wii-DS redactielid ben, het bewijs dat ik daar de afgelopen zes maanden een artikel heb geschreven, een kopie van mijn visitekaartje waar mijn redactionele titel op staat en een fotokopie van mijn identiteitsbewijs. Door deze strenge toelatingseisen wil de E3 voorkomen dat Jan Alleman er als pers rondloopt, maar in werkelijkheid is het enorm makkelijk om binnen te komen. Documenten kunnen als scan gemakkelijk vervalst worden en er wordt geen moeite voor gedaan om dit te controleren. Als ‘eerlijke’ gamejournalist was het dan ook niet verwonderlijk dat ik binnen een week bericht kreeg dat ik officieel was toegelaten en dat ik mijn media-pas op kon halen op maandag 14 juni in Los Angeles.
Uitgevers en persconferenties
Een piepklein vreugdedansje kon niet uitblijven, maar nu stond het volgende euvel voor de deur: de uitgevers. Met mijn media-pas kon ik slechts gratis de beurs binnen komen, maar ik zou nog steeds in de rij moeten staan om een bepaalde game te mogen spelen. Zes uur in de rij staan voor één hands-on heeft als gamejournalist geen zin, zeker niet als je zo uitgebreid mogelijk verslag wil leveren op Wii-DS. Het is dan ook de zaak dat je afspraken maakt met uitgevers zodat ze je de rijen kunnen laten overslaan. Dat is echter niet het enige. Uitgevers zijn ook de sleutel tot exclusieve ‘behind closed door’-sessies, interviews en gesprekken met ontwikkelaars en het bijwonen van persconferenties. Zonder deze contacten ben je nergens en kun je als simpele Nederlander gewoon in de rij staan, pers of niet, achter die dikke, zweterige en stinkende Amerikaan. Om dit te voorkomen ging ik enthousiast aan de slag en zond ik naar vrijwel elke denkbare uitgever de enthousiaste mail dat ik namens Wii-DS aanwezig zou zijn op de E3 en dat ik graag van ze hoorde wat hun plannen waren. Ongeveer 90% van de antwoorden bevatte: “Sorry, we weten nog niets. Vaak komt deze info pas in mei.” Ik las al deze mailtjes met een flinke verontwaardiging en begon als leek te informeren bij concullega’s met E3-ervaringen. Het bleek inderdaad doodnormaal te zijn dat uitgevers pas enorm laat zijn met hun E3-plannen. Ik nam echter geen genoegen met deze antwoorden en zette door. Een paar belletjes en stalk-mailtjes later was ik verzekerd van een plek binnen de EA-persconferentie, de Ubisoft-persconferentie, de Activision-persconferentie en de Nintendo-persconferentie. Dit gebeurde niet allemaal tegelijkertijd en er gingen dan ook wat dagen overheen voordat het zeker was dat mijn naam op de lijst stond. Daarbij moet ik zeggen dat het wellicht vanzelfsprekend lijkt dat we als Wii-DS hiervoor werden uitgenodigd, maar niets is minder waar. Het aantal plekken dat de Nederlandse tak beschikbaar heeft voor zo’n internationale persconferentie is bizar klein. Je moet je voorstellen dat gamejournalisten van over de gehele wereld samenkomen in Los Angeles om daar vervolgens in een zaaltje gepropt te worden om de laatste ontwikkelingen van een bepaalde uitgever te volgen. Nederland boeit dan niet veel voor een games-gigant die gericht is op de gehele wereld en krijgt daarom een select aantal zitplaatsen toebedeeld. Deze plaatsen moeten dan weer persoonlijk worden verdeeld over de vele Nederlandse gamejournalisten. Nu hebben we als Wii-DS het geluk dat we mogen spreken van goede contacten en van zeer nette bezoekersaantallen, want anders konden we het wel vergeten.

Tickets en hotel
Met de persoonlijke persconferentie-uitnodigingen in mijn achterzak was het voor mij al de moeite waard om naar Los Angeles te reizen. Het vliegticket werd op 4 mei geboekt en het bijbehorende hotel volgde kort daarna. Het was hierbij belangrijk een hotel uit te kiezen dat vlak bij de Convenction Center lag. Ik zal gedurende vier dagen, 14 tot en met 17 juni, af moeten reizen naar de Convention Center vanuit mijn hotel. Een auto huren zit er wegens verzekeringsregels niet in, dus ben ik afhankelijk van taxi’s en het metro-stelsel. Uiteindelijk vond ik een geschikt hotel in Hollywood, wat ongeveer 10 minuten rijden van de beurs afligt. Een metro-station is om de hoek, dus mocht ik me willen wagen aan het goedkope, openbare vervoer, dan is dat ook nog een mogelijkheid.
Afspraken, afspraken, afspraken
Het vliegticket en het verblijf waren geregeld, maar nu was het nog de zaak om de dagen op de beurs zelf te vullen. De persconferenties vinden buiten de beurs plaats. De conferenties van Ubisoft, EA en Activision staan gepland op maandag 14 juni en die van Nintendo op de vroege ochtend (plaatselijke tijd; 18:00 in Nederland) op dinsdag 15 juni. De beursvloer zelf is pas toegankelijk vanaf dinsdag 15 juni 12:00 tot en met donderdag 17 juni 17:00. Zoals eerder gesteld was ik niet van plan om uren in de rij te staan voor één hands-on en dus was het de zaak afspraken te maken met de uitgevers. Hier komt de ware chaos om de hoek kijken. Voor het eerst sinds lange tijd heb ik dan ook een agenda moeten gebruiken en heb ik zelfs een speciale “E3-sectie” in het leven moeten roepen.
De procedure van het maken van afspraken is vrij hectisch te noemen. Een uitgever laat allereerst via de mail weten sessies in te plannen voor een bepaalde game of voor een bepaalde ‘boothtour’. Een game-sessie betreft een uitgebreide hands-on of presentatie van een titel die een uitgever expliciet in het zonnetje wil zetten. Voor zo'n gamesessie wordt dan vaak een half uur tot een uur uitgerekt en zullen ‘behind closed doors’ plaatsvinden. Voorbeelden van sessies die op dit moment voor Wii-DS in het verschiet staan, zijn Conduit 2, Sonic Colours, Def Jam Rapstar, Call of Duty: Black Ops, Spiderman: Shattered Dimensions, Star Wars: The Force Unleashed II, Arc Rise Fantasia, Ivy the Kiwi? en Rock Band 3. Deze games hebben niet allemaal dezelfde uitgever en dus is het de zaak om per uitgever losse afspraken te maken en deze op elkaar af te stemmen. Je gaat hierbij als uitgever en gamejournalist na wat mogelijke ‘timeslots’ zijn en vult die vervolgens in. Je naam wordt als gamejournalist geplaatst op de lijst en je kunt je op de beurs melden bij de receptie op de desbetreffende uitgeversstand. Een PR-Manager zal je daar dan op komen halen en je vervolgens ‘behind closed doors’ brengen. Afhankelijk van de uitgever is deze PR-Manager degene die we kennen uit Nederland of niet.
Uitgevers als Nintendo, Ubisoft, EA, THQ, Warner Bros. en Natsume werken liever met zogeheten ‘boothtours’. In zo’n tour zal een PR-Manager van het betreffende bedrijf je als gamejournalist over de stand leiden en je vooraan in de rij zetten bij een game die je wil spelen. Ook zal zo’n PR-Manager je ‘behind closed doors’ brengen indien hier mogelijkheden voor zijn. De duur van zo’n tour varieert van één tot twee uur en slokt hiermee een groot gedeelte van je tijd per dag op.
Aanvankelijk wist ik niet goed hoe ik het maken van een planning aan moest pakken. Hoe kon ik een sessie nu inplannen op een bepaald tijdstip als ik de andere tijden nog niet wist? Van Nintendo had ik bijvoorbeeld op een bepaald punt nog niets gehoord en stel nu dat Nintendo enkel een timeslot open zouden hebben op het tijdstip waar ik een sessie als Sonic Colours op gepland had staan? Dan zouden er keuzes gemaakt moeten orden, maar die wil je zo ver mogelijk inperken. Het is dan ook de zaak om er wat betreft het maken van afspraken zo snel mogelijk bij te zijn, want dan hebben de uitgevers nog veel timeslots open. Gezien ik er vroeg bij was, maakte ik gelukkig niet deze beginnersfout en merkte ik dat ik alles – tegen mijn verwachting in – behoorlijk netjes op elkaar aan kon sluiten.
Geen tijd voor de lunch
Na weken mailen met bekende en onbekende bedrijven is mijn E3-schema nu eindelijk af. Het resultaat: mijn dagen zitten compleet volgepland. Het is werkelijk waar ongelooflijk hoe druk ik het zal hebben met het nakomen van afspraken. Het vervelende is dat de afspraken qua tijden aansluitend zijn en ik dus van de ene kant van de beurs naar de andere kant moet rennen om op tijd te komen. Daarbij lijkt een mogelijkheid om te lunchen ook vrij klein. Van tevoren had ik nooit gedacht dat mijn planning zo ‘succesvol’ zou zijn. Echter, het houdt niet op bij deze afspraken…

After-parties en roundtables
De persconferenties en de afspraken tijdens de beurs slokken vrijwel alle tijd op, maar dat is niet alles. Een ander fenomeen voor de gamejournalist is het bijwonen van afterparties. Ik kreeg van diverse bedrijven een uitnodiging om tot in de late uurtjes in een luxe club te genieten van een open bar. Het is de noodzaak om je los in te schrijven voor deze afterparties, want wederom geldt een vorm van exclusiviteit. Uiteindelijk heb ik besloten om aan één afterparty deel te nemen: die van Nintendo. Deze vindt plaats in een zeer luxe hotel op woensdag 16 juni van 19:30 (plaatselijke tijd) tot in de nachtelijke uurtjes. De reden dat ik enkel naar de Nintendo-afterparty ga, ligt voor de hand. De mensen die daar rondlopen zijn voor Wii-DS het meest interessant en gezien er elke dag vroeg moet worden opgestaan is het slim om niet elke dag los te gaan op de alcoholische versnaperingen.
Nu ook de afterparties waren geregeld, was er nog één onderdeel dat de E3 kenmerkte: de zeer exclusieve uitnodigingen. Deze uitnodigingen vallen buiten de persconferenties, buiten de beursafspraken en buiten de feestjes. Denk hierbij aan exclusieve roundtables zoals die van Nintendo uit 2009, waarbij Shigeru Miyamoto het stukje artwork toonde van The Legend of Zelda Wii. Een zeer select groepje gamejournalisten was hierbij aanwezig en er hing een zeer streng embargo in de lucht. Ook dit jaar zijn er weer van dit soort besprekingen. De kans dat je hier voor uit wordt genodigd is vaak nihil. Het aantal plekken voor de gehele Benelux betreft hier regelmatig het magische nummer één. Zo lopen we onder andere de roundtable van Warren Spector mis waarin hij dieper ingaat op onder andere Epic Mickey. Ook een gesprek met Yves Guillemot, oprichter en president van Ubisoft, is ons hierdoor niet gegund. Echter: de uitnodiging voor Nintendo’s roundtable is binnen! Het benodigde een hoop geregel en vooral een hoop doorzettingsvermogen, maar het resultaat mag er wezen. Het is voor nu nog onbekend welke Nintendo-ontwikkelaars er aan zullen schuiven, dus de kans is groot dat de roundtable om zaken gaat die nog niet bekend zijn gemaakt. De roundtable vindt plaats op dinsdag 15 juni, van 17:30 tot 19:30 plaatselijke tijd (van 02:30 tot 04:30 Nederlandse tijd), maar het is nog maar de vraag of hier verslag van mag worden gedaan. Ik hoop van harte van wel, want ik wil hetgeen dat ik daar zie en hoor zo snel mogelijk met jullie delen op Wii-DS.
En Wii-DS.nl?
Met de uitnodiging van Nintendo’s roundtable sluit ik het verhaal achter het geregel voor een Nintendo gamejournalist omtrent de E3 af. Komende zondag, op 13 juni, vlieg ik naar Los Angeles en zal ik namens Wii-DS zoveel mogelijk verslag doen van deze beurs. Wat houdt dit voor jullie in als bezoeker? Welnu, om te beginnen hebben we een imposant aantal redactieleden klaar zitten dat vanaf 14 juni zo snel en zo helder mogelijk het laatste Nintendo-nieuws op Wii-DS.nl zal brengen. Marcel, Theun, Benjamin, Peter, Terry, Bas, Daan, Johannes, Hans, Michiel en Tristan slaan de handen in één en zullen nieuwtjes posten alsof hun leven er vanaf hangt. Van mijn kant kunnen jullie dagelijks een blog verwachten op Wii-DS.nl. Ik zal in deze blogs verslag doen van mijn avonturen als Nederlandse gamejournalist in Los Angeles tijdens de E3. Daarnaast zal ik dagelijks een flink aantal hands-ons schrijven die allen in de highlight zullen verschijnen. Als ik een blik werp op mijn E3-schema kan dit wel oplopen tot tien artikelen per dag! Het moge duidelijk zijn dat we flink gaan knallen met de komende E3. Dan heb ik het nog niet eens over de features zoals de algemene E3-vooruitblik die overmorgen verschijnt, het presenteren van onze live-feeds voor de persconferenties (met video-streaming!), de meningen van verschillende redactie-leden over de E3 van dit jaar in Wii-DS’ roundtable en het nette overzicht met al het E3-nieuws op een rijtje als afsluiter. Het wordt een waar gekkenhuis, maar wel een hele mooie. Als Nintendo-fan wil je deze dagen dan ook absoluut niet missen en Wii-DS.nl lijkt dé bron te worden voor al het Nintendo-nieuws met bijbehorende exclusives. Laat aan iedereen weten dat Wii-DS.nl de place to be wordt voor elke Nintendo-fan tijdens de E3 van 14 tot en met 17 juni!