Nintendo bestaat maar liefst 125 jaar en zo'n mooi jubileum moet uitgebreid door ons gevierd worden! Daarom zetten we de 125 aller, allerbeste Nintendo-spellen voor je op een rijtje. De afgelopen weken hebben we onze gameconsoles afgestoft, cartridges schoon geblazen, hebben we oude handhelds weer uit de kast gepakt en zijn we flink aan de slag gegaan. Na veel bakkeleien (en een paar gebroken harten) zijn we eruit gekomen. De komende dagen zal de lijst der lijsten aan jullie onthuld worden. Vandaag bijten we het spits af met de nummers 125 tot en met 96. En dat zijn zeker al niet de minste. Geniet ervan!
125 – Mario Party 6 (Nintendo GameCube)
Eén van de vele feestjes die Mario in zijn leven gevierd heeft, krijgt de eer deze lijst af te trappen. En met recht: deel zes bracht eindelijk weer een frisse wind door de feestelijke serie. Naast versnelde gameplay en een sterk verbeterd item-systeem, bracht de verfrissende toevoeging van een dag en nacht-systeem meer variatie aan de borden en minigames. Een feestje vieren was nooit zo onvoorspelbaar!
124 – Harvest Moon: Tree of Tranquility (Wii)
De pittoreske simulator van het boerenleven zag in 2009 voor het eerst het levenslicht op de Wii. Als boerenjongen of –dame was het in Tree of Tranquility de bedoeling om de godin van de oogst weer op te wekken uit haar slaap. Soepele controls, uitgebreide mogelijkheden én het feit dat je later opnieuw kunt beginnen als je eigen kind, zorgden ervoor dat we met veel plezier het land aan het verbouwen waren.
123 – Diddy Kong Racing (Nintendo 64)
Beter dan Mario Kart 64? Naar ons inzien (net) niet! Toch is Rare’s kartracer door zijn soepele controls en gevarieerde banen zonder twijfel één van de leukste funracers ooit gemaakt. Al was het alleen maar omdat je niet alleen in een kart, maar nu ook in een hovercraft en zelfs op een vliegtuig kon stappen. En wie herinnert zich niet het doldwaze verhaal, wat het hele zootje ook voor een enkele speler leuk maakte?
122 – Breath of Fire II (SNES)
Hoewel relatief onbekend in ons kikkerlandje, was Breath of Fire toch een van de grootste RPG-franchises van de jaren ’90. Als kenmerkend voorbeeld van een Japanse RPG, gooide het spel hoge ogen met een diverse cast en uitgebreid gevechtssysteem. Vooral het tweede deel wist ons te verbazen, mede door het imponerende verhaal uit het perspectief van wees Ryu. Geen wonder dat het spel zowel naar de Game Boy Advance als de Virtual Console van de Wii geport is!
121 – Super Mario 3D Land (Nintendo 3DS)
Dit is zonder twijfel het beste dat Mario te bieden heeft op de Nintendo 3DS. Niet alleen door zijn briljante gebruik van de derde dimensie, maar ook door de verfrissende combinatie van 2D- en 3D-elementen. Boze tongen zullen misschien beweren dat Super Mario 3D Land een gemakzuchtige vertaling van een overbekende formule is, maar deze hebben ongetwijfeld de acht tenenkrommende werelden na het verslaan van Bowser niet gespeeld.
120 – Earthbound (SNES)
In 2013, 19 jaar na zijn oorspronkelijke release, konden wij via de Wii U Virtual Console eindelijk genieten van Earthbound. Toen concludeerden we dat het rollenspel zijn klassieke status nog altijd verdient. Met name zijn complexe doch persoonlijke verhaal staat nog altijd als een huis. De avonturen van Ness en z’n vrienden zijn misschien iets ehm… ‘anders’, maar dat is nu juist datgene wat de titel tot een bijzondere ervaring maakt. Ervaar het zelf eens, zouden wij zeggen.
119 – Donkey Konga 2 (Nintendo GameCube)
Wie herinnert zich die twee bongo’s nog? Al voor de gigantische hype van Guitar Hero had Nintendo zijn eigen ritmisch muziekspeeltje. Donkey Konga 2 bouwde voort op de standaard die het eerste deel had gezet en voegde meer van alles toe. Met name met twee spelers was het trommelen op de maat van oude en nieuwe klassiekers een groot feest. Het blijft ons dan ook een groot raadsel waarom Nintendo hier nooit meer mee heeft gedaan.
118 – Super Paper Mario (Wii)
Super Paper Mario is een beetje een vreemde eend in de bijt. De grote focus op platformen werd niet door iedereen goed ontvangen, maar zorgde desalniettemin voor een van de origineelste spellen op de Wii. Het schakelen tussen de tweede en derde dimensie werkte heerlijk, de RPG-elementen waren subtiel en het verhaal zorgde voor bijzonder grappige taferelen. Je kunt ook moeilijk fout gaan met een spel die als eindbaas een kameleon heeft die verslaafd is aan games.
117 – Pokémon Puzzle League (Nintendo 64)
Of het nou Panel de Pon, Puzzle Attack of Puzzle League heet; het valt moeilijk te ontkennen dat het doel om drie blokjes achter elkaar in een horizontale of verticale rij te krijgen, een ontzettend verslavend concept is. Toch heeft deze franchise in Europa pas echt bekendheid verworven toen het zijn naam koppelde aan Ash en zijn vrienden voor ‘Pokémon Puzzle League’. Geen wonder, want deze titel is tot op de dag van vandaag bijzonder leuk om te spelen.
116 - Pokémon Pinball: Ruby & Sapphire (Game Boy Advance)
Nintendo had er vroeger een handje van om zijn succesvolle franchises om te zetten tot een pinballspelletje. Ook Pokémon Pinball: Ruby & Sapphire zorgden door zijn hoge verslavingsfactor ervoor dat we uren aan het flipperen waren. Dit kwam vooral doordat het niet alleen de bedoeling om zoveel mogelijk punten te scoren, maar ook om je Pokédex te vullen. Een veelal frustrerende bezigheid, maar tegelijkertijd oh zo bevredigend.
115 – Golden Sun: Dark Dawn (Nintendo DS)
Laten we het meteen uit de weg helpen: na het briljante Golden Sun en zijn al even briljante vervolg, viel Golden Sun: Dark Dawn een beetje tegen. Dat wil echter niet zeggen dat we niet met plezier door Weyard hebben gereisd. Vooral de oogstrelende presentatie en het briljante gevechtssysteem zorgden ervoor dat het een bijzondere ervaring is geworden. Misschien niet zo bijzonder als we hadden gehoopt, maar wat wil je ook als de voorgangers de lat zo hoog hebben gelegd?
114 – Boom Street (Wii)
Een collaboratie tussen Dragon Quest en het Mushroom Kingdom? Boom Street (in Amerika; Fortune Street) maakt het mogelijk! Deze partygame valt het best te beschrijven als een ‘Monopoly-spel met aandelen’, maar in de praktijk gaat het veel verder dan dat. De titel vraagt veel meer om strategisch inzicht dan spellen als Mario Party. Een zogenaamde ‘geluksfactor’ kun je dan ook wel op je buik schrijven. Bij voorkeur te spelen met drie vrienden op de bank.
113 – Mario Kart 64 (Nintendo 64)
In de tijd toen 3D-gaming net opkwam, was het als een droom: Mario Kart spelen in drie dimensies. Met hier en daar een sprite. Mario Kart 64 is misschien niet zo gepolijst als toekomstige delen, maar het heeft wel het fundament gelegd voor de funracer die het nu is. Banen waren wijder, voorwerpen speelden een veel grotere rol en de multiplayer was ongekend competitief. Super Mario Kart was baanbrekend, maar vanaf dit deel zijn we echt van de serie gaan houden.
112 – Another Code: Two Memories (Nintendo DS)
In het prille begin van de Nintendo DS, was daar zomaar een titel die wat anders was dan de rest. Another Code: Two Memories is een point-and-click adventure, waarin je de controle nam over Ashley, een veertienjarig meisje dat door haar vader uitgenodigd is om op een verlaten eiland. Algauw ontvouwt er een bijzonder sfeervol verhaal, waarbij de unieke mogelijkheden van de dubbelschermige handheld ten volste gebruikt worden. Jammer alleen dat het zo snel was afgelopen.
111 - WarioWare Inc.: Minigame Mania (Game Boy Advance)
Die geldbeluste Wario laat algauw zweet over je wangen druppelen als je in rap tempo minigame na minigame voltooit. Eén verkeerde druk op de knoppen kan al fataal zijn. De acht verschillende personages winden er geen doekjes om. Met name de retrospelletjes van 9-Volt staan nog altijd vers in ons geheugen. WarioWare Inc. is buitengewoon verslavend en voor zijn tijd ontzettend origineel.
Klik hier voor de nummers 110 - 96!
En Dk jungle beat was een Dk game die alle Dk sfeer miste. Gelukkig is Dk weer door Retro op het goede pad.
Reactie op post #241312 van nintendo23
Reactie op post #241312 van nintendo23
"Donkey Kong Jungle Beat" heb ik wel uitgebreid gespeeld. Jouw reactie wordt veroorzaakt door een verkeerde verwachting: "Jungle Beat" was géén deel van de Donkey Kong Country serie. De enige overeenkomst is dat Donkey Kong erin meedoet, mede vanwege de platform jungle setting en omdat de bongo's enigszins aan zijn naam gelinkt zijn. Verder is de opzet 100% anders.
Het spel heeft wel degelijk een sterke atmosfeer, al is die anders dan bij de Country games. Het spel was een snelle aaneenschakeling van gebeurtenissen, een beleving. Alles werd razendsnel aan elkaar geregen, met originele ideeën die toen nieuw waren, om gebundeld te worden tot een kort maar krachtig spel, dat ook nog het onderste uit de Gamecube haalde. Daarom duurde de totaalervaring slechts enkele uren, maar als die paar uren plezierig zijn, ga je het spel daarop niet afrekenen. Beter 4 uur plezier, dan 12 uur ertegenaan hikken. Deze game dient overigens op de originele bongo's op de Gamecube gespeeld te worden, voor de échte ervaring. Niet op de Wii, met remote en nunchuck!
Tuurlijk, de Donkey Kong Country games zijn in mijn ogen ook superieur, maar dat wil niet zeggen dat "Jungle Beat" een minder spel was. Het was eerder een eenmalig, op zichzelf staand experiment. Een geslaagd experiment, want ondanks alles was de korte ervaring ook een goede, wat mij betreft.
Daarnaast is het maar goed dat "Jungle Beat" er was, aangezien hetzelfde team zich later mocht bewijzen bij een veel grootsere titel. Veel van de technieken en mogelijkheden binnen "Jungle Beat" werden daarin overgenomen en aangevuld met jarenlange research van ongekend niveau. "Jungle Beat' was het groene licht tot de uitvoer van "Super Mario Galaxy", dat al jaren in ontwikkeling was!