Inmiddels is er alweer twee jaar gepasseerd sinds Nintendo’s misschien wel meest besproken console, de Wii U, het levenslicht heeft gezien. Een mijlpaal waarvoor we het apparaatje graag willen feliciteren. Toch is dit ook een goed moment om zijn roemruchtige balans op te maken. N1ntendo blikt terug op het verleden en kijkt voorzichtig richting de toekomst. Hoe staat het er eigenlijk voor met de Wii U?

18 november 2012. De Wii U is gelanceerd in Noord-Amerika en tekent het officiële begin van een nieuwe generatie consoles. Twaalf dagen later verscheen de console tevens in Europa en Australië. Wij waren echter niet de laatste die aan de slag mochten met het nieuwe staaltje technologie; acht dagen na de Europese release verscheen het apparaat in Japan. Critici zijn lovend; het tweede scherm is innovatief, het speeltje heeft een bijzonder goede set aan launch titels en Nintendo zet eindelijk zijn eerste stappen in de wereld van High Definition. Dat het besturingssysteem ontzettend trage laadtijden heeft en de opslagruimte vrijwel nihil is, wordt graag voor lief genomen. De matige E3-presentaties in 2011 en 2012 lijken op slag vergeten. Gezien de dik drie miljoen verkochte exemplaren bij de lancering, doet de rest van de wereld dat ook. Het getuigt van een glorieuze toekomst voor de opvolger van de uiterst succesvolle Wii.



Een valse start
Helaas mocht het niet zo zijn. Op het moment van schrijven krabbelt de console langzaam weer een beetje op, maar een jaar geleden waren de verkopen zo laag dat het even erop leek dat het helemaal niet meer goed zou komen. De E3 van 2013 leek hier niet veel tegenin te brengen. Het ging zelfs zo ver dat diverse analisten verkondigden dat Nintendo beter helemaal kon stoppen met het maken van consoles. Naar ons idee hoeft het zo ver niet te lopen, maar ook wij schreven aan het einde van dat jaar een aantal oprecht kritische noten richting het bedrijf. Zo schenen we een licht op de hevig concurrerende markt voor ‘web-based games’ en vroegen we ons af of Nintendo eigenlijk wel weet wat ze met de Wii U aanmoeten.

Er zijn ook veel redenen te bedenken waarom de Wii U geen succesvol eerste jaar kende. De een gooit het op het gebrek aan ondersteuning van derde partijen, terwijl de ander het afschuift op verkeerde marketing. Een derde roept weer dat het komt doordat de Wii U GamePad niet voldoende naar voren komt. Eerlijk is eerlijk, voor alle punten valt wel wat te zeggen. De Wii U kwam niet zonder kinderziektes, het aanbod aan spellen was veel te schaars en bovenal: Nintendo heeft in 2013 te weinig laten zien wat ze nou eigenlijk met het apparaatje willen.



Een bijzondere positie
Gelukkig is het bedrijf dit jaar bij zinnen gekomen. In mei kwam men met Mario Kart 8, wat zorgde voor een grandioze opleving van de Wii U-verkopen. Maar het is met name de E3 van 2014 die ons allemaal weer een stuk positiever naar de Wii U liet kijken. Het bijzonder amusante Nintendo Digital Event gaf ons een blik op de toekomst met de aankondiging van ideeën als Splatoon, The Legend of Zelda Wii U en die koddige amiibo’s. Ook was daar ineens het ingenieuze Nintendo Treehouse, die ons op een unieke manier het gros van deze aankondigingen live liet meemaken. Beide zaken hebben eigenhandig laten zien dat Nintendo niet van plan is om het ‘spelletje’ te gaan verliezen. Het uitbrengen van Hyrule Warriors, Bayonetta 2 en Super Smash Bros. for Wii U vormen hierbij een mooie kers op de taart die 2014 heet.

Op dit moment verkeert het apparaatje dan ook in een bijzondere positie. Functioneel gezien valt er zeker nog wat te sleutelen (32 GB kan echt niet meer), maar gevoelsmatig heeft Nintendo zijn zaakjes nu een stuk beter op orde. Ze lijken nu eindelijk een duidelijke visie voor ogen te hebben. Daarnaast loopt het zwarte doosje mede door het snelstartmenu nu als een zonnetje en heeft het in de vorm van toppers als Super Mario 3D World, Pikmin 3 en Hyrule Warriors een divers scala aan spellen in zijn bibliotheek. We durven zelfs te zeggen dat Nintendo’s apparaatje met dat laatste punt zelfs een flinke sprong voor op Sony en Microsoft heeft, gezien zij nog maar weinig écht sterke exclusives hebben. Ook Super Smash Bros. for Wii U gaat waarschijnlijk goed zijn best doen om dit punt te bewijzen. De Wii U is nog zeker niet perfect, maar op dit moment zijn er eindelijk genoeg redenen om een aanschaf te rechtvaardigen.



Een voorzichtige toekomstblik
Als we het over pure cijfers hebben, moet de Wii U echter nog altijd in het stof bijten van de Playstation 4 en zelfs de Xbox One. Iets wat op korte termijn waarschijnlijk niet gaat veranderen - zelfs niet door de inhaalslag die Super Smash Bros. for Wii U ongetwijfeld gaat maken. Het gros van de gamers gaat tegenwoordig voor blockbusterseries als Far Cry, Grand Theft Auto of Assassin’s Creed. Titels die alleen op de concurrentie te spelen zijn en op een console van Nintendo maar niet willen verkopen. De grootste doelgroep die Nintendo ten tijde van de Wii had, speelt al spelletjes op zijn of haar smartphone. De kans is ook vrijwel nihil dat de Wii U het buitengewone succes van zijn voorganger gaat evenaren. Jammer, maar de vraag is ook of wij het apparaat hier nog op moeten beoordelen. Het bedrijf heeft zelf deze zogenoemde ‘console wars’ al een tijdje verworpen en concentreert zich op het geven van die unieke Nintendoiaanse ervaringen.

In dat opzicht ziet het komende jaar er een stuk rooskleuriger uit voor de Wii U. Captain Toad: Treasure Tracker komt al snel onze kant op en ook Yoshi’s Woolly World is bijna aan elkaar geweven. Waarschijnlijk mogen we dit jaar zelfs al even proeven van de nieuwe The Legend of Zelda en Star Fox. Wie weet wat daarna allemaal op ons bord verschijnt. Toch hopen we ook dat Nintendo de unieke eigenschappen van de Wii U GamePad niet vergeet en inziet dat het wel eens tijd wordt voor een verse variant van de Wii U. Misschien komt zo ook de dag dat zelfs die concurrerende fanboys opmerken dat dit kleine apparaatje nog best veel potentie in zich heeft. De komende twee jaar zullen het uitwijzen.