De lijst met Japanse RPG's voor de Wii U is niet zo lang. Een tijdje terug verscheen wel Xenoblade Chronicles X, maar daar blijft het dan ook bij. Tokyo Mirage Sessions #FE is daarom een welkome toevoeging én is daarbij een unieke RPG. Niet alleen maakt Atlus weinig console-RPG's, ook is het spel hevig beïnvloed door de Persona-serie en Fire Emblem-makers. Gisteren was al te lezen hoe deze RPG in Atlus' assortiment en met name goed in de lijn Persona-games past, vandaag is het dan eindelijk tijd voor de review.

Drie helden spelen de hoofdrol in Tokyo Mirage Sessions #FE: Itsuki Aoi, Touma Akagi en Tsubasa Oribe. Ze bezitten de kracht om een andere dimensie te bezoeken - de 'Idolasphere'. Dit is een soort reflectie van de echte wereld en zit vol met vijandige Mirages. Gelukkig sluiten je teamleden allemaal een pact met vriendelijke Mirages om jezelf te kunnen redden in de Idolasphere. Dit is niet één verzamelplek voor schimmige Mirages, maar er zijn meerdere in Tokyo, de stad waar het spel zich afspeelt. Hier worden belangrijke individuen beheerst door duistere Mirages.


Je staat in de schoenen van Itsuki Aoi. Nadat je met Tsubasa in een Idolasphere terecht komt, ontwaken je Mirage-krachten per ongeluk. Maiko Shimazaki, de leider van Fortuna Entertainment, zoekt je vervolgens op en nodigt je uit om bij haar bedrijf te komen. Fortuna Entertainment staat bekend als een bedrijf dat idolen traint, maar herbergt eigenlijk vele Mirage Masters: degenen die over Mirages kunnen heersen. Tsubasa is de volgende ster in opleiding en het is jouw taak haar te helpen een idool te worden.

Gevechten
Tokyo Mirage Sessions #FE gebruikt een turn-based gevechtssysteem dat veel wegheeft van Persona 4. Een van jouw drie teamleden of een van de vijandige Mirages mag telkens één voor één aanvallen. Als je zelf aan de beurt bent, kun je met je personages kiezen om bijvoorbeeld een item in te zetten, weg te rennen of een skill te gebruiken. In de praktijk zet je vrijwel altijd een skill-aanval in. Het gebruiken van skills kost 'EP', al is een gebrek aan EP zelden een reden dat je een gevecht verliest omdat je de dungeons eenvoudig kunt verlaten om jezelf weer op te frissen. De EP-aanvallen zijn onder te verdelen in twee categorieën: offensieve en buffer-aanvallen. Buffer-aanvallen zijn vooral handig tijdens baasgevechten en kunnen je aanval-, verdedigings- of snelheids-statistieken verhogen of je HP bijvullen. Offensieve aanvallen richten schade aan bij de vijand en kennen verschillende elementen. Zo zijn er elektrische aanvallen, maar ook boogaanvallen of vuuraanvallen.


Het belang van deze offensieve aanvallen is enorm. Vijanden hebben bepaalde sterke en zwakke punten. Zo kan een vijand zwak zijn tegen elektriciteit en sterk tegen vuur. Niet alleen doen elektrische aanvallen dan meer schade, maar ook start je dan een zogenaamde 'session'. Dit houdt in dat teamleden - soms zelfs teamleden die niet actief meedoen in de main cast - bij kunnen springen om vervolgaanvallen uit te voeren. Hierdoor kun je wel vijf aanvallen op rij uitvoeren. De zwakke plek van je tegenstander vinden is zelfs zo belangrijk, dat gevechten op andere wijzen nauwelijks te winnen zijn. Dankzij deze 'sessions' zit het gevechtssysteem in Tokyo Mirage Sessions #FE mogelijk nog sterker in elkaar dan in Persona 4. Gevechten zijn goed gebalanceerd, variëren veel en vereisen - zeker in het geval van baasgevechten - tactisch inzicht.

De verschillende Idolasphere's zijn bovendien erg goed vormgegeven. Waar dungeons in eerdere games van de serie nog wel eens repetitief en saai aan konden voelen, is er in Tokyo Mirage Sessions #FE erg goed nagedacht over design. Elke Idolasphere voorziet in een bepaald thema om Tsubasa als ster op te leiden. Zo is er een voor modelleren, acteren en zingen. Het design van een dungeon is telkens passend en uniek. Voor de laatste baas uit een kerker is het belangrijk dat Tsubasa zich eerst bepaalde vaardigheden eigen maakt die invloed hebben op haar idolencarrière en dat moraal zit hier uitstekend in verwerkt.


Fire Emblem
De Fire Emblem-serie is voornamelijk aanwezig in de vorm van personages. Tiki is de mysterieuze elf die waakt over je ontwikkeling. In haar tuin kun je nieuwe wapens creëren met voorwerpen die je in de dungeons aantreft. Deze wapens ontwikkel je via 'Carnage unity'. Zo kun je sterkere wapens bemachtigen, maar ook nieuwe aanvallen leren. Ook kun je vaardigheden leren via 'Radiant unity' zoals 10% hogere HP of eenmalig een dodelijke klap overleven per gevecht. De helpende Mirages komen ook uit de Fire Emblem-serie, zo is Chrom de Mirage van hoofdpersoon Itsuki.

Tokyo
De Persona-serie - en zo ook Tokyo Mirage Sessions #FE - staat er echter om bekend niet alleen om gevechten te draaien. De 'social links' uit Persona zijn hier niet aanwezig, maar je kunt wel 'side stories' met veel personages starten. Social links waren periodieke afspraken met sociale contacten om telkens een klein stukje van een groter verhaal te ervaren, terwijl de side stories hier kleine verhaaltjes op zichzelf zijn. Zo moet je Maiko van haar kater afhelpen, Touma assisteren in zijn verlangen om een held te worden en Tiki helpen om haar 'waifu' te vinden. De 'side stories' zijn misschien nog wel belangrijker voor het spel dan het hoofdverhaal, want juist de sociale aspecten maken het spel completer. De zijverhalen spelen zich op verschillende plaatsen in Tokyo af (onder andere in Shibuya, Harajuku en Daitama) en zijn altijd heel sterk. Voor het hoofdverhaal kom je echter ook in Tokyo: zo is Kiria's optreden op het Shibuya 106-gebouw en zit de dansstudio van Barry Goodman in Shibuya. Jammer is dat Tokyo Mirage Sessions #FE een meer lineaire RPG is dan Persona 3 en 4 waren. Je hebt nu minder vrijheid om andere activiteiten uit te kiezen of dingen te missen, omdat je de zijverhalen altijd kunt spelen wanneer je ze vrijgespeeld hebt. Lineariteit hoeft niet voor iedereen een nadeel te zijn, maar meer vrijheid had Tokyo Mirage Sessions #FE nog net wat dynamischer kunnen maken.


Personages
Net als Maiko is Barry Goodman een assisterend personages. Hij onderhoudt de dansstudio in Shibuya, waar je vaak zult komen om Tsubasa's dansbewegingen te oefenen. Barry is echter maar een dik mannetje en lijkt vooral vocaal een sterke trainer, niet zozeer fysiek. Zijn obsessie voor anime is heel inspirerend en een carrière als komiek ligt hem wellicht beter dan zijn huidige baan als dansinstructeur. Interessante personages zijn er meer, ook Eleonora - wel een lid van je vechtersteam - begint als onuitstaanbaar verwend meisje maar ontwikkelt zich - ook zeker middels zijverhalen - tot sympathiek teamlid. Touma is de altijd aanwezige vrolijke maar ietwat onhandige rechterhand van de hoofdpersoon en Mamori het kleine meisje dat al te veel ellende heeft meegemaakt voor iemand van haar leeftijd. Ook vijandige personages zijn erg leuk ontworpen, zo is de antagonist uit de acteerstudio passend 'Kuen Tarachino' genoemd en voorzien van een inspirerend karakter.

De Wii U GamePad
Ontwikkelaars hebben dikwijls moeite met het implenteren van de Wii U GamePad, maar de makers van Tokyo Mirage Sessions #FE is het gelukt. De GamePad gebruik je om 'Topic' mee in de gaten te houden: een sociaal medium waarmee je berichten naar vrienden of vriendengroepen kunt sturen (vrijwel hetzelfde als WhatsApp dus). De makers hebben de realiteit hiermee op een realistische manier nagebootst. Het is jammer dat je personage niet vaak antwoord geeft op binnenkomende berichten waardoor de gesprekken soms meer monologen zijn, maar het tweede scherm wordt in elk geval goed gebruikt. Het is gelukkig ook mogelijk om het spel met de Wii U Pro Controller te spelen en je GamePad enkel voor Topic te gebruiken. Ook is - uiteraard - de kaart aanwezig op de GamePad.


Een game voor iedereen?
Nee, zeker niet. Tokyo Mirage Sessions #FE is een fantastische Japanse RPG, maar niet voor iedereen met een Wii U bestemd. Hoe geweldig Persona 4 acht jaar geleden ook was, dat was geen game die door heel veel PlayStation 2-eigenaren werd gespeeld. Tokyo Mirage Sessions #FE is alleen nog maar een veel Japansere game en gaat niet in de smaak vallen bij fans van Mario, Star Fox of Metroid. Voor de game is dit geen probleem, want Tokyo Mirage Sessions #FE gaat fans van de Japanse RPG zeer blij maken! Nintendo lijkt het spel echter te promoten als zomertopper en er gaan ongetwijfeld Wii U-bezitters dit spel kopen die totaal niet binnen de doelgroep passen.

Conclusie
Tokyo Mirage Sessions #FE doet niets fout. Sterker nog: het spel doet alles goed wat je van een Japanse RPG verwacht. Het gevechtsysteem is geweldig (zo mogelijk nog beter dan dat van Persona 4), de dungeons zijn prachtig vormgegeven, het verhaal is sterk en goed verwerkt in de gameplay waardoor het als coherent geheel aanvoelt. Daarnaast vermaak je je buiten de dungeons ook prima in Tokyo, bijvoorbeeld tijdens een van de leuke zijverhalen. Ook de personages zijn sterk bedacht, maar Tokyo Mirage Sessions #FE is bovenal een enorm originele RPG en het is erg bijzonder om een game als deze exclusief voor de Wii U te hebben. De rol van Fire Emblem in het geheel is miniem en voor fans die op meer Fire Emblem hadden gehoopt is dat wellicht jammer, maar het maakt het spel niet slechter. Net als de wat hoge mate lineariteit: zeker als je gewend bent aan de vrijheid die Westerse RPG's vaak hebben, kan Tokyo Mirage Sessions #FE als heel lineair ervaren worden, maar ook dit maakt het spel niet direct veel slechter - zeker niet als je gewend bent aan de relatief hoge lineariteit van Japanse RPG's. Al met al is Tokyo Mirage Sessions #FE een Japanse RPG die je als Wii U-bezitter en fan van het genre absoluut niet mag missen. Als je nooit zo van Japanse RPG's houdt is het echter niet de meest toegankelijke game in het genre en gaat Tokyo Mirage Sessions #FE daar geen verandering in brengen.